Η Παράσταση στο Θεατρικό Σταθμό Ηρακλείου

Οι διάλογοι και το σενάριο

Πρόλογος στο θεατρικό 

Κυρίες και κύριοι, αγαπητά μας παιδιά,

Το θεατρικό δρώμενο που θα παρουσιάσουν σε λίγο οι μαθητές των τάξεων Τρίτης και Τετάρτης του Δημοτικού Σχολείου Σκαλανίου, αποτελεί μέρος από τις δραστηριότητες που πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια προγράμματος αγωγής υγείας, με τίτλο: «ένα συναρπαστικό ταξίδι στον κόσμο των συναισθημάτων».

Το συγκεκριμένο δρώμενο αποτελεί μια διασκευή του βιβλίου-παραμυθιού του Ιταλού ψυχολόγου Luciano Morati με τίτλο «Ο κήπος με τις 11 γάτες». Ένα βιβλίο που έχει τύχει ευρείας αποδοχής και προτείνεται από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο για χρήση στα δημοτικά σχολεία της χώρας μας.

Η θεματολογία του βιβλίου κινείται στο χώρο των εξαρτησιογόνων και ψυχοτρόπων ουσιών χωρίς ωστόσο να τις κατονομάζει.

Στόχος του είναι να συνεισφέρει στην πρόληψη της χρήσης αυτών των ουσιών, δίνοντας ευκαιρία για συζήτηση σχετικά με τους βαθύτερους μηχανισμούς που θα μπορούσαν να θεωρηθούν παράγοντες κινδύνου στη ζωή ενός ανήλικου.

Τα μικρά παιδιά είναι βέβαια ακόμα μακριά από τέτοιου είδους προβλήματα. Συγχρόνως όμως βλέπουμε ότι στη ζωή τους υπάρχουν, με εξαιρετικά συγκεκριμένη μορφή, πολλοί αρνητικοί παράγοντες όπως φοβίες, άγχος, μοναξιά, μετάθεση προβλημάτων, αδυναμία να δεχθούν μια ήττα και πολλά άλλα που μπορεί αργότερα να τα οδηγήσουν σε αυτοκαταστροφικές πράξεις ή επιλογές.

Είναι λοιπόν απαραίτητο να βοηθήσουμε τα παιδιά από νωρίς να αποκτήσουν τις απαιτούμενες γνώσεις, δεξιότητες και κυρίως στάσεις, που θα τα βοηθήσουν αργότερα να αντισταθούν σε καταστάσεις υψηλού κινδύνου.

Στο θεατρικό που θα δείτε τώρα, παρουσιάζεται η καθημερινή ζωή μιας ομάδας από γάτες, που θα μπορούσε βέβαια να είναι και μια ομάδα ανθρώπων. Μέσα από διάφορα περιστατικά –αστείων αλλά και άσχημων πειραγμάτων, αφέλειας αλλά και σύνεσης, χαράς και πόνου, παιχνιδιού και ξεγνοιασιάς, περιστατικά ζήλιας αλλά και μεγάλης φιλίας, διαγράφονται πολλά συναισθήματα όπως η αγωνία, ο θυμός, η λύπη, η χαρά, ο φόβος, η ευγνωμοσύνη και άλλα.

Πολλά από τα αρνητικά συναισθήματα ξεπερνιούνται ως ένα βαθμό με τη βοήθεια των φίλων και κάποια θετικά ενισχύονται. Κάποια όμως συναισθήματα παραμένουν ανικανοποίητα, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις ώστε το άτομο να γίνεται επιρρεπές και τελικά να παρασύρεται από διάφορους πειρασμούς…

Ο κήπος με τις γάτες

Θεατρική διασκευή

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ

Ξεκινάμε με τραγούδι  1.

Αφηγητής:Σε μια μεγάλη πόλη, ανάμεσα σε σπίτια, αυτοκίνητα και λεωφορεία, υπάρχει ένας όμορφος καταπράσινος κήπος όπου πολλές γάτες, μικρές και μεγάλες, ζουν όλες μαζί. Σήμερα είναι μια ωραία ανοιξιάτικη μέρα με ήλιο.

Α΄ σκηνή

Στη σκηνή βρίσκονται τέσσερις γάτες. Οι τρεις κοιμούνται και ο ένας, ο Χιονάτος, μόλις έχει σηκωθεί.

Χιονάτος: Καλημέρα γατούλες…   Εεε… γατούλες…!

Οι άλλες γάτες συνεχίζουν να κοιμούνται. Ο Χιονάτος τις σκουντάει επίμονα…

Χιονάτος: Θα ξυπνήσετε επιτελούς;

Μαργαριταρένια: Άσε μας βρε Χιονάτε πάλι, μεσημεριάτικα!

Παρδαλή: Νιαου… νυστάζω.

Ασπρούλα: Τι θέλεις πάλι Χιονάτε;

Χιονάτος: Μα γατούλες, δεν είπαμε να πάμε σήμερα στο κρυφό ραντεβού που έχουμε κλείσει με τη Σιάμ;

Μαργαριταρένια: Καλά… είπαμε… μπορεί και να πάμε.

Ασπρούλα: Ναι, αν έχουμε όρεξη.

Παρδαλή: Και εγώ τώρα έχω πολλή όρεξη… να συνεχίσω να κοιμάμαι.

Χιονάτος: Καλά λοιπόν!

Ο Χιονάτος φεύγει και έρχεται με έναν κουβά και μια κουτάλα και αρχίζει να τα χτυπάει.

Μαργαριταρένια: Αμάν! Τι έγινε; Σεισμός;

Ασπρούλα: Καλά, δεν ησυχάζει αυτός με τίποτα…;

Παρδαλή: Χιονάτε! θα σταματήσεις επιτέλους τις σαχλαμάρες;

Χιονάτος: Γατούλες, σηκωθείτε αμέσως να πάμε στο ραντεβού.

Μαργαριταρένια: Και γιατί δεν πας μόνος σου ρε Χιονάτε; Αφού βλέπεις, δεν έχουμε και πολλή όρεξη.

Χιονάτος: Καταρχήν η Σιάμ μας κάλεσε όλους. Θα κάνουμε άσχημη εντύπωση άμα δεν έρθετε εσείς. Και ύστερα ντρέπομαι να πάω μόνος μου… δεν ξέρω… σα να φοβάμαι και λίγο.

Μαργαριταρένια: Γατούλες, κι εμένα δε μ’ αρέσει η φάτσα αυτής της γάτας.

Ασπρούλα: Τι τα θέλουμε λοιπόν τα μυστικά ραντεβού μαζί της; Άσε που μου κάνει εντύπωση, γιατί να επιμένει τόσο να μην πούμε τίποτα στις μεγάλες γάτες;

Παρδαλή: Βρε, δε καθόμαστε εδώ στην ησυχία μας και να μην ψάχνουμε λέω εγώ για μπελάδες.

Χιονάτος: Καλά, είστε σοβαρές; Έχει η Σιάμ να μας πει κάτι που θα λύσει όλα μας τα προβλήματα και θα αφήσουμε την ευκαιρία να πάει χαμένη; Γατούλες, πάμε να προλάβουμε το μυστικό ραντεβού και αφήστε τον ύπνο για αργότερα.

Παρδαλή: Ουφ, βρε Χιονάτε!

Οι γάτες σηκώνονται και ο Χιονάτος τις σπρώχνει για να φύγουν πιο γρήγορα.

Μαργαριταρένια: Καλά ντε, μη σπρώχνεις… ερχόμαστε!

Χιονάτος: Θα έρθουν κι άλλες γατούλες στο μυστικό ραντεβού. Κάντε γρήγορα να πιάσουμε μια καλή θέση.

Β΄ σκηνή

Παίζει το τραγούδι  2.

Το σκηνικό αλλάζει και βρίσκονται πολλές γατούλες μαζί. Σιγά- σιγά έρχονται και άλλες.

Μαυρούλης: Βιάσου, Ροδούλα! Θα χάσουμε τις καλύτερες θέσεις και θα φταις εσύ!

Ροδούλα (με κομμένη την ανάσα): Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνω και είμαι πάντα αργοπορημένη.

Λευκή: Έχουν έρθει όλες οι γατούλες που κάλεσε η Σιάμ;

Βούλα: Περιμένουμε λίγο ακόμα το Χιονάτο με τη Μαργαριταρένια ,την Παρδαλή και την Ασπρούλα

Μαυρούλης: Νάτοι! νάτοι!… έρχονται!

Ο Χιονάτος και η παρέα του μπαίνουν μέσα. Χαιρετούν και ο Χιονάτος προσπαθεί να περάσει ανάμεσα από τις άλλες γάτες πηδώντας από πάνω τους για να είναι μπροστά. Πέφτει πάνω στη Λευκή η οποία τον κοιτάζει και φωνάζει.

Λευκή: Μια ζωή καραγκιόζης! Πρόσεχε επιτέλους πού παν τα πόδια σου!

Ροδούλα: Σιωπή! Κάνετε τόση φασαρία που θα μας ανακαλύψουν οι μεγάλες γάτες.

Όλες οι γάτες κάθονται κοντά στον τοίχο του κήπου και περιμένουν με ανυπομονησία τη γάτα Σιάμ.

Χιονάτος: Ας ελπίσουμε ότι θα 'ρθει γρήγορα η Σιάμ. Την προηγούμενη φορά υποσχέθηκε να μας μιλήσει για ένα μαγικό φίλτρο που μπορεί να μας κάνει όλους ευτυχισμένους...

Λευκή (ψιθυρίζει): Νάτη, νάτη!

Παίζει το τραγούδι  3.

Η Σιάμ έφτασε. Κάθεται στη σκιά του τοίχου κι όλα τα γατιά την περιτριγυρίζουν και την ακούν με μάτια ορθάνοιχτα:

Σιάμ: Γεια σας γατούλες!

Όλες οι γάτες μαζί (ψιθυριστά): Γεια σου Σιάμ.

Σιάμ: Θα ξεκινήσω αμέσως με μια πραγματική ιστορία. Μια φορά ήταν ένας κήπος, όπου ζούσαν πολλές γάτες. Τίποτα, όμως, δεν πήγαινε καλά και ήταν όλες δυστυχισμένες. Κάποια μέρα, σ' εκείνο τον κήπο, έφτασε από μακριά μια γάτα κουβαλώντας μαζί της ένα μπουκαλάκι γεμάτο με μαγικό φίλτρο. Από τότε όλα άλλαξαν…

Πορτοκαλιά: Τι έγινε;

Σιάμ: Όλες οι γάτες ήπιαν μια γουλιά από το μαγικό φίλτρο και, σα να έγινε θαύμα, ξέχασαν όλα τα προβλήματά τους, σταμάτησαν να μαλώνουν η μια με την άλλη κι αισθάνθηκαν όλες ευτυχισμένες.

Μαυρούλης: Παραμύθια!

Σιάμ: Καθόλου! Η γάτα που πήγε στον κήπο που σας έλεγα, ήμουν εγώ! Ορίστε και το μπουκαλάκι με το μαγικό φίλτρο που τους έδωσα.

Βούλα: Αυτό είναι όλο κι όλο… ένα μαγικό φίλτρο που μας κάνει ευτυχισμένους;

Σιάμ: Ακριβώς! Τόσο απλά!

Η Σιάμ άφησε εκεί μπροστά τους ένα παράξενο και μυστηριώδες μπουκαλάκι.

Τίγρης: Εγώ δεν το πιστεύω!

Σιάμ: Θέλεις να δοκιμάσεις λίγο;

Λευκή: Γατούλες, οι μεγάλες γάτες μας έχουν πει να μη δοκιμάζουμε πράγματα που δεν ξέρουμε.

Ροδούλα: (ψιθυριστά): Προσοχή παιδιά! Έρχεται η θεία Φωφώ!

Δεν παίζει μουσική

Η θεία Φωφώ πλησιάζει στην παρέα των μικρών γάτων, ενώ η Σιάμ εξαφανίζεται, ως δια μαγείας.

Θεία Φωφώ: Τι μαγειρεύετε; Έχετε όλοι ένα ύφος σα να ετοιμάζετε καμιά κατεργαριά.

Μαυρούλης: Εμείς; Τίποτα! Εμείς παίζαμε...

Η Θεία Φωφώ τους κοιτάζει προσεκτικά, με ύφος γεμάτο υποψία…

Θεία Φωφώ:Σα να μη μου τα λένε και τόσο καλά…..

Μετά απομακρύνεται. Τα γατιά κάθονται σε κύκλο και κουβεντιάζουν ψιθυριστά.

Παίζει το τραγούδι 4.

Πορτοκαλιά: Δεν ξέρω τι να σκεφτώ.

Λευκή: Εγώ, όμως, ξέρω! Η Σιάμ μας είπε ένα κάρο βλακείες.

Μαυρούλης: Κι εγώ συμφωνώ. Ας μη χάνουμε άλλο την ώρα μας με τέτοιες χαζομάρες. Έλα, Βούλα, πάμε να παίξουμε!

Παρδαλή: Περιμένετε κι εμένα.

Οι τρεις γατούλες φεύγουν και πάνε να παίξουν.

Τίγρης: Εγώ δεν έχω ανάγκη από το μαγικό φίλτρο για να είμαι ευτυχισμένος...

Ασπρούλα: Όλοι μας είμαστε ευτυχισμένοι και δεν έχουμε ανάγκη από μαγικά φίλτρα.

Πορτοκαλιά: Δεν είναι όμως κι εύκολο να είναι κανείς πάντα ευτυχισμένος.

Ροδούλα: Εγώ πιστεύω ότι ο πιο ευτυχισμένος από όλους είναι ο Νώε.

Λευκή: Γιατί το λες αυτό;

Ροδούλα: Γιατί είναι ο πιο δυνατός γάτος και είναι πολύ καλός και θαρραλέος.

Τίγρης: Γατούλες, δεν πάμε να παίξουμε λέω εγώ;

Πορτοκαλιά: Καλή ιδέα! Τίγρη, εσύ κυνηγάς.

Τα γατάκια φεύγουν με γέλια πειράγματα και παιχνιδιαρίσματα.

Ο ΠΑΝΤΟΦΛΙΝΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Συνεχίζει το τραγούδι  4, σιγά-σιγά, ενώ έχει ξεκινήσει ο διάλογος, χαμηλώνει η μουσική.

Α΄ σκηνή

Έχει σχεδόν σκοτεινιάσει και όλες οι γάτες έχουν γυρίσει στα σπίτια τους. Ο Παντοφλίνος είναι μόνος του ανάμεσα στους θάμνους του κήπου και φοβάται.

Παντοφλίνος: Υποσχέθηκα στη μαμά μου να είμαι σπίτι πριν σκοτεινιάσει! Ποιος ξέρει αν θα καταφέρω να βρω το δρόμο!

Ξαφνικά, πίσω από τον κορμό της καστανιάς, εμφανίζεται ο Τίγρης. Ο μικρός Παντοφλίνος ντρέπεται να δείξει ότι φοβάται και κάνει τον αδιάφορο.

Τίγρης: Γεια σου, Παντοφλίνε! Έχεις κέφι να παίξουμε κρυφτό ή φοβάσαι το σκοτάδι;

Παντοφλίνος: Εγώ να φοβηθώ το σκοτάδι; Δεν είσαι καλά! Κλείσε τα μάτια σου, μέτρα ως το δέκα και βρες με μετά αν μπορείς.

Ο Τίγρης μετράει με κλειστά τα μάτια μέχρι το δέκα και ο Παντοφλίνος τρέχει να κρυφτεί πίσω απ' το φανάρι του κήπου που μόλις έχει ανάψει. Ο Τίγρης αφού έψαξε λίγο και δεν τον βρήκε...

Τίγρης: Μωρέ πού να κρύφτηκε αυτός πάλι;…Βλέπω ότι άρχισε να νυχτώνει για τα καλά. Λέω να φύγω με ελαφριά πηδηματάκια και άσε τον Παντοφλίνο να κρύβεται.

Ο Παντοφλίνος απομένει μόνος πίσω απ' το φανάρι. Όλα τριγύρω είναι σκοτεινά και σιωπηλά.

Παίζει το τραγούδι  5.

Παντοφλίνος: Τίγρη… Τίγρη… Καλέ, τι έγινε αυτός; Έφυγε;

Κοιτάζει δεξιά- αριστερά και δε βλέπει τίποτα.

Παντοφλίνος: Μαμά μου...! Βοήθεια! Φοβάμαι το σκοτάδι!

Ενώ στέκεται εκεί τρέμοντας, δεν καταλαβαίνει ότι ο Νώε στέκεται ακριβώς πίσω του. Κάθε βράδυ, ο Νώε συνηθίζει να κάνει βόλτα με τη γνωστή αθόρυβη περπατησιά του. Έτσι βρήκε το φοβισμένο, μικρό Παντοφλίνο.

Η μουσική σιγά σιγά χαμηλώνει καθώς ο Παντοφλίνος ηρεμεί.

Νώε: Γεια σου, Παντοφλίνε! Τι κάνεις εδώ μόνος σου;

Παντοφλίνος: Έμεινα να παίξω κρυφτό με τον Τίγρη και αυτός με άφησε μόνο μου και τώρα εγώ φοβάμαι το σκοτάδι.

Νώε: Μη φοβάσαι. Μπορώ να σε πάω εγώ έως το σπίτι σου; Καταρχήν όμως έλα να φύγουμε από αυτό το φανάρι που σου θαμπώνει τα μάτια.

Παντοφλίνος: Μα, άμα φύγω δε θα βλέπω τίποτα!

Νώε: Μη φοβάσαι. Τα μάτια της γάτας είναι φτιαγμένα για να βλέπουν στο σκοτάδι! Έλα εδώ κοντά μου και περίμενε λίγο να δεις.

Παίζει το τραγούδι  6.

Ο Παντοφλίνος ησύχασε αμέσως με την ήρεμη φωνή του Νώε, απομακρύνθηκε από το φανάρι. Πήγε κοντά στο Νώε, άνοιξε διάπλατα τα μάτια του και περίμενε λίγο.

Παντοφλίνος: Έχεις δίκιο. Βλέπω τα πάντα αρκετά καλά.

Νώε: Είδες που σου το είπα; Θέλεις τώρα να σε πάω στο σπίτι σου;

Παντοφλίνος: Όχι Νώε ,δε χρειάζεται. Το βλέπω από εδώ που είμαι και δε φοβάμαι πια καθόλου.

Νώε: Καληνύχτα τότε.

Παντοφλίνος: Καληνύχτα Νώε.

Ο Νώε απομακρύνεται και καθώς περπατά ο Παντοφλίνος μονολογεί.

Παντοφλίνος: Πόσο δυνατός, ήρεμος και θαρραλέος είναι ο Νώε! Ίσως, μια μέρα, καταφέρω να γίνω σαν αυτόν!

Το άλλο πρωί όλες οι γάτες συναντιούνται πάνω στο γρασίδι στο κέντρο του κήπου. Σε μια στιγμή έρχεται και ο Παντοφλίνος. Ο Τίγρης αρχίζει αμέσως να κοροϊδεύει τον Παντοφλίνο, μπροστά σε όλους.

Η μουσική σταματάει.

Β΄σκηνή

Τίγρης: Καλώς τον Παντοφλίνο! Τι κάνεις; Είσαι ζωντανός ακόμα; Δεν πέθανες απ' το φόβο σου χτες βράδυ; Φοβητσιάρη! Είπα εδώ στα άλλα γατιά την ιστορία σου και πεθάναμε απ' τα γέλια.

Μαυρούλης: Τίγρη σταμάτα! Δεν είναι σωστό αυτό που κάνεις.

Πορτοκαλιά: Παντοφλίνο περίμενε, μη φεύγεις!

Παντοφλίνος: Αφήστε με όλοι σας…!

Πορτοκαλιά: Είδες τώρα τι έκανες, Τίγρη;

Ο Παντοφλίνος απομακρύνεται ταπεινωμένος, με την ουρά κατεβασμένη και τα μάτια βουρκωμένα. Το σκηνικό αλλάζει και καθώς περπατά μόνος ο Παντοφλίνος, ξαφνικά, πίσω από ένα θάμνο, εμφανίζεται η Σιάμ.

Γ΄ σκηνή

Παίζει το τραγούδι μόλις εμφανίζεται η Σιάμ  3.

Σιάμ: Τι τρέχει γατούλα;

Παντοφλίνος: Σιάμ, εσύ τουλάχιστον βοήθησέ με!

Σιάμ: Τι βοήθεια θέλεις γατούλα;

Παντοφλίνος: Όλοι με κοροϊδεύουν γιατί είμαι φοβητσιάρης. Θα ήθελα τόσο πολύ να είμαι θαρραλέος σαν το Νώε, αλλά δεν τα καταφέρνω. Ίσως κάτι θα μπορούσε να γίνει με το μαγικό φίλτρο που μας έλεγες...

Σιάμ: Βεβαίως και μπορεί να σε βοηθήσει το μαγικό φίλτρο.

Παντοφλίνος: Μου δίνεις τότε λίγο;

Σιάμ: Ευχαρίστως να σου δώσω όσο χρειάζεται, αλλά για αντάλλαγμα κι εσύ θα πρέπει να μου δώσεις το ωραίο καλάθι που έχεις για να κοιμάσαι.

Παντοφλίνος: Το καλάθι μου! Α, όχι, δεν μπορώ να σου το δώσω, είναι πολύτιμο για μένα!

Σιάμ: Ε, τότε δεν μπορώ κι εγώ να σου δώσω το φίλτρο.

Παντοφλίνος: Μα, δεν είπες ποτέ, ότι πρέπει να σε πληρώνουμε για να μας δίνεις το μαγικό φίλτρο!

Σιάμ: Λυπάμαι, αλλά κάθε πράγμα έχει την τιμή του. Ή μου δίνεις το καλάθι ή δεν έχει μαγικό φίλτρο.

Ο Παντοφλίνος το σκέφτεται λίγο.

Παντοφλίνος: Εντάξει, πάω να σου το φέρω το καλάθι μου.

Μετά από λίγο έρχεται με το καλάθι.

Παντοφλίνος: Ορίστε το καλάθι μου.

Σιάμ: Πολύ ωραία! Πάρε και εσύ ένα μπουκαλάκι μαγικό φίλτρο.

Ο Παντοφλίνος το παίρνει, πηγαίνει πιο πέρα και το πίνει. Αρχίζει να παραπατά και φεύγει.

Παίζει το τραγούδι  7 .

Δ΄ σκηνή

Μετά από λίγο εμφανίζεται ανάμεσα στους φίλους του που παίζουνε στο γρασίδι.

Βούλα: Επιτέλους, Παντοφλίνε! Είχαμε αρχίσει ν' ανησυχούμε. Δεν μπορούσαμε να σε βρούμε πουθενά.

Παντοφλίνος: Εγώ, δεν είμαι πια ο Παντοφλίνος που ξέρατε ανόητοι!

Οι γάτες ξεσπούν σε ασυγκράτητα γέλια.

Πορτοκαλιά: Παντοφλίνε, τρελάθηκες τελείως; Τι σ' έπιασε;

Παντοφλίνος: Εγώ δε φοβάμαι τίποτα και κανένα. Ούτε το σκοτάδι, ούτε και το γάτο τον Τίγρη. Και πρόσεξε παλιό-Τίγρη! Μην τολμήσεις και με ξαναπείς φοβητσιάρη…

Τίγρης: Τι νομίζεις ότι μπορείς να μου κάνεις, ταλαίπωρε Παντοφλίνε;

Λέγοντας αυτά, ο Τίγρης του δίνει μια φοβερή κλοτσιά και τον πετάει στην άλλη άκρη του κήπου. Η Πορτοκαλιά τρέχει να παρηγορήσει τον Παντοφλίνο που την κοιτάζει σαστισμένος.

Παντοφλίνος: Τι μου συνέβη; Τι έγινε;

Πορτοκαλιά: Ηρέμησε Παντοφλίνε, ηρέμησε!

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΑΣ

Παίζει το τραγούδι  8 .

Α΄σκηνή

Όλες οι γάτες είναι μαζεμένες πάνω στο γρασίδι του κήπου, κάτω από έναν ωραίο, ζεστό ήλιο. Κάνουν τούμπες και συναγωνίζονται ποια θα κάνει το καλύτερο άλμα. Εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται η Βούλα με βήμα αργό και την ουρά κατεβασμένη. Δείχνει στενοχωρημένη κι ανήσυχη.

Ασπρούλα: Τι σου συμβαίνει, Βούλα; Γιατί είσαι στενοχωρημένη;

Βούλα: Ο παππούς μου είναι πολύ άρρωστος.

Ασπρούλα: Και γιατί στενοχωριέσαι; Όλοι μας αρρωσταίνουμε καμιά φορά, αλλά μετά γινόμαστε πάλι καλά.

Βούλα: Ναι, αλλά ο παππούς μου είναι πολύ γέρος και όλοι στο σπίτι ανησυχούμε γι' αυτόν.

Μαργαριταρένια: Τον αγαπάς πολύ, έτσι δεν είναι;

Βούλα: Ναι, τον αγαπώ πάρα πολύ. Είναι καλός και υπομονετικός. Με παρηγορεί όταν είμαι λυπημένη και μου διηγείται ωραία παραμύθια.

Μαργαριταρένια: Κουράγιο, Βούλα, θα δεις, ο παππούς σου θα γίνει γρήγορα καλά. Έλα να παίξεις μαζί μας.

Έτσι όλες μαζί ξαναρχίζουν το παιχνίδι.

Β΄σκηνή

Συνεχίζει το τραγούδι  8 .

 Την άλλη μέρα όλες οι γάτες είναι πάλι μαζεμένες πάνω στο γρασίδι του μεγάλου κήπου, κάτω από τη βελανιδιά. Λείπει μόνο η Βούλα.

Ασπρούλα: Τα μάθατε; Ο παππούς της Βούλας πέθανε απόψε.

Μαργαριταρένια: Καημένη Βούλα! Θα πρέπει να είναι πολύ δυστυχισμένη. Πάμε να τη βρούμε, θα μας έχει ανάγκη.

Γ΄σκηνή

Η Βούλα είναι κρυμμένη σε μια γωνιά του κήπου και κλαίει. Η Λευκή και η Μαργαριταρένια πάνε κοντά της για να την παρηγορήσουν.

Λευκή: Βούλα, τι μπορούμε να κάνουμε για σένα;

Βούλα (κλαίγοντας): Κανένας δεν μπορεί να με βοηθήσει, ο παππούς μου πέθανε!

Οι φίλοι της κάθονται γύρω της θλιμμένοι και σιωπηλοί. Η Μαργαριταρένια κάνει κουράγιο και παίρνει το λόγο.

Παίζει το τραγούδι 10 .

Μαργαριταρένια: Μην κλαις, Βούλα. Ο παππούς σου τώρα ζει σ' έναν άλλο κήπο, πιο ωραίο και πιο χαρούμενο απ' το δικό μας. Μου το είπε η γιαγιά μου. Είπε ότι τώρα ο παππούς σου ζει στον κήπο του Θεού.

Βούλα: Αυτός ο κήπος είναι πιο ωραίος απ' τον κήπο που μας έλεγε η Σιάμ;

Μαργαριταρένια: Ο παππούς σου τώρα βρίσκεται στον κήπο του Θεού με όλες τις άλλες γάτες που άφησαν αυτόν τον κόσμο. Ζει μια ζωή που δεν μπορούμε να δούμε με τα μάτια μας, ούτε ν' αγγίξουμε με τα χέρια μας.

Βούλα: Μα αυτό είναι σα να ονειρεύεσαι. Δεν είναι το ίδιο πράγμα μ' αυτό που μας προτείνει η Σιάμ με το μαγικό της φίλτρο;

Μαργαριταρένια: Όχι, εκεί η ζωή συνεχίζεται και εσύ κάθε φορά που θυμάσαι τον παππού σου με τρυφερότητα, θα αισθάνεσαι την παρουσία του. Δεν πρέπει να αισθάνεσαι μόνη σου.

Βούλα: Και ο παππούς μου, με αγαπάει από εκεί που βρίσκεται;

Μαργαριταρένια: Πιο πολύ από πριν, Βούλα μου, πιο πολύ από πριν.

ΕΝΑ ΑΣΧΗΜΟ ΑΣΤΕΙΟ

Παίζει το τραγούδι 11 .

Ο Μαυρούλης, η Ροδούλα, η Πορτοκαλιά, και ο Τίγρης είναι μαζεμένοι πάνω στον τοίχο, που χωρίζει τη μικρή αυλή από το μεγάλο κήπο. Η θεία Φωφώ κοιμάται στη σκιά της βελανιδιάς του κήπου.

Αφηγητής: Ο Μαυρούλης δεν αντέχει τη θεία Φωφώ, γιατί όλο τον μαλώνει.Έτσι μια μέρα….

Μαυρούλης: Γατούλες, δεν κάνουμε μια φάρσα στη θεία Φωφώ;

Τίγρης: Ωραία ιδέα!

Πορτοκαλιά: Τι φάρσα θέλετε να της κάνουμε;

Τίγρης: Να τη βρέξουμε με το λάστιχο!

Πορτοκαλιά: Το αστείο αυτό είναι ανόητο και σκληρό.

Ροδούλα: Κι εγώ δε συμφωνώ να της κάνουμε τέτοιο αστείο!

Μαυρούλης: Σιγά… τι θα πάθει; Τίγρη, φέρε το λάστιχο και άνοιξε τη βρύση να γελάσουμε λίγο.

Τίγρης: Έφυγα…

Ο Τίγρης τρέχει και επιστρέφει με ένα λάστιχο ποτίσματος στο χέρι.

Πορτοκαλιά: Εγώ ντρέπομαι για λογαριασμό σας! Φεύγω!

Ροδούλα: Γατούλες, κι εγώ λέω να μην το κάνουμε καλύτερα. Άσε που, αν μας πιάσει η θεία Φωφώ, τι θα γίνει;

Μαυρούλης: Αυτό είναι λοιπόν και δεν το λες τόση ώρα;

Τίγρης: Φοβητσιάρα! Φοβητσιάρα!...

Μαυρούλης: Έλα, ρίξε της λίγο νερό.

Τίγρης: Έτσι κι αλλιώς δε θα μάθει ποτέ ποιος το έκανε! Κράτα το λάστιχο και εγώ πάω να ανοίξω τη βρύση.

Μαυρούλης: Έλα, μη φοβάσαι. Θα έχει πολύ γέλιο έτσι όπως θα ξυπνήσει απότομα η θεία Φωφώ.

Η Ροδούλα παίρνει το λάστιχο, πιτσιλάει τη θεία Φωφώ και στη βιασύνη της να το σκάσει, σκοντάφτει και πέφτει με γδούπο.

Θεία Φωφώ: Για έλα εδώ, παλιόγατα! Πάρε και τούτη, πάρε κι εκείνη!

Η Θεία Φωφώ, βρεγμένη κι οργισμένη της δίνει ένα γερό ξύλο με ένα σκουπόξυλο που βρήκε εκεί δίπλα και την αφήνει στο χώμα να βογκάει.

Θεία Φωφώ: Αυτό για να το θυμάσαι. Παλιόγατα ε… παλιόγατα!

Η θεία Φωφώ φεύγει και η Ροδούλα μένει μόνη στον κήπο να κλαουρίζει. Σε λίγο την πλησιάζει ο Νώε.

Νώε: Ροδούλα, είδα τι έγινε. Γιατί το έκανες αυτό;

Ροδούλα: Γιατί είμαι ηλίθια. Άκουσα εκείνους τους ταραχοποιούς, τον Τίγρη και το Μαυρούλη, και τελικά βρήκα τον μπελά μου.

Νώε: Λοιπόν, κατάλαβες πού έκανες λάθος;

Ροδούλα: Νομίζω, ναι. Άφησα να με πείσουν να κάνω κάτι, για το οποίο δε συμφωνούσα.

ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΝΑΤΟΙ

Παίζει το τραγούδι 12 .

Αφηγητής: Σήμερα στη μικρή αυλή επικρατεί μεγάλος αναβρασμός. Σε λίγες μέρες θα φτάσει μια σπουδαία φιλοξενούμενη, μια μακρινή συγγενής του Νώε. Είναι από την Περσία και ονομάζεται Χαλιμά.

Α΄ σκηνή

Νώε: Γατούλες, ακούστε! Σας εμπιστεύομαι μια πολύ υπεύθυνη δουλειά. Πρέπει να καθαρίσετε και να στολίσετε γιορτινά τον κήπο, για τον ερχομό της Χαλιμάς.

Θεία Φωφώ: Ναι, πρέπει όλοι να βοηθήσουμε για να ετοιμάσουμε μια ωραία γιορτή.

Βούλα: Τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε;

Νώε: Εσύ με τη Μαργαριταρένια και τη Λευκή μπορείτε να ομορφύνετε τα δρομάκια του κήπου στρώνοντας χαλίκια στους διαδρόμους του. Εσύ, Παρδαλή, μπορείς να καθαρίσεις το γρασίδι από τα αγριόχορτα.

Παρδαλή: Βέβαια, εγώ είμαι πολύ γρήγορη στη δουλειά και θα τα έχω τελειώσει όλα πριν βραδιάσει.

Νώε: Λοιπόν, εδώ έχω γράψει μια λίστα με το τι μπορεί να κάνει ο καθένας από εσάς που θέλει να βοηθήσει. Ελάτε ένας ένας να σας πω τι θέλω και μετά αρχίζουμε αμέσως δουλειά.

Όλες οι γατούλες χαρούμενες κάνουν έναν κύκλο γύρω από τον Νώε ο οποίος τους δίνει οδηγίες. Μετά από λίγο το σκηνικό αλλάζει. Ορισμένες γατούλες κάνουν διάφορες δουλειές. Τακτοποιούν τον κήπο, μαζεύουν τα σκουπίδια... Η Παρδαλή βρίσκεται ξαπλωμένη κάτω από ένα δέντρο.

Ασπρούλα: Τι κάνεις Παρδαλή, δε δουλεύεις;

Λευκή: Άντε, σήκω! Έχεις πολύ δουλειά…δε θα προλάβεις.

Παρδαλή: Λέω να ξεκουραστώ λίγο. Θα μαζέψω τα αγριόχορτα πιο μετά.

Ασπρούλα: Μα κοίτα, σε λίγο θα αρχίσει να σκοτεινιάζει. Πώς θα δουλέψεις άμα νυχτώσει;

Παρδαλή: Μην ανησυχείς! Όταν θέλω να δουλέψω είμαι πολύ γρήγορη. Ασχολήσου εσύ με τη δουλειά που έχεις αναλάβει και μη χώνεις τη μύτη σου παντού!

Ασπρούλα: Καλά, κάνε ότι καταλαβαίνεις…

Σιγά σιγά όλες οι γάτες τέλειωσαν και φεύγουνε. Αλλά το γρασίδι έμεινε γεμάτο φύλλα και αγριόχορτα. Η Παρδαλή έχει μείνει μόνη της και έχει αρχίσει να αγχώνεται. Καθώς μαζεύει άγρια χόρτα μονολογεί.

Παρδαλή: Αμάν τι έπαθα!…. Και τώρα, τι θα κάνω; Δε θα προλάβω να τελειώσω τη δουλειά μου… Μανούλα μου… άρχισε να νυχτώνει … Αύριο όλες οι γάτες θα με κοροϊδεύουν …

Μετά από λίγο παρατάει τη δουλειά και κάθεται και κοιτάει τα χόρτα.

Παρδαλή: Δεν προλαβαίνω με τίποτα να τελειώσω. Δεν έχει νόημα να συνεχίσω. Και ο Νώε;… Τι εντύπωση θα κάνω στο Νώε;…. Μια δουλειά μου έβαλε να κάνω και δεν την έκανα… και από όλες τις γάτες μόνο εγώ δεν τέλειωσα τη δουλειά που μου είπε…

Η Παρδαλή κουλουριάζεται και βάζει τα κλάματα

Παίζει το τραγούδι 3 .

. Σε μια στιγμή έρχεται και η Σιάμ.

Σιάμ: Τι τρέχει γατούλα; Έχεις προβλήματα;

Παρδαλή (κλαίγοντας): Άμα δεν είχα, δε θα έκλαιγα.

Σιάμ: Και τι προβλήματα έχεις;

Παρδαλή: Δεν κατάφερα να τελειώσω τη δουλειά μου και αύριο θα γίνω ρεζίλι στο Νώε και σε όλες τις γάτες.

Σιάμ: Αυτό είναι όλο; Σιγά το πράγμα! Μη το σκέφτεσαι πια.

Παρδαλή:Τι μπορώ να κάνω;

Σιάμ: Πιες λίνο από το μαγικό μου φίλτρο και θα ξεχάσεις όλα σου τα προβλήματα.

Παρδαλή: Να ξεχάσω... Αυτό ακριβώς χρειάζομαι τώρα! Μα σίγουρα θα με βοηθήσει το φίλτρο;

Σιάμ: Πάρε να δεις! Εγώ κερνάω. Δεν χάνεις τίποτα να δοκιμάσεις.

Η Σιάμ προσφέρει το μπουκαλάκι στην Παρδαλή η οποία, αφού το κοιτάζει λίγο, το πίνει μονορούφι

Παίζει το τραγούδι 7 .

Αρχίζει να παραπατάει.

Β΄σκηνή

Η σκηνή κλείνει και όταν ανοίγει η Παρδαλή είναι στο καλάθι της κοιμισμένη. Σιγά-σιγά ξυπνά.

Παρδαλή: Μανούλα μου… τι πονοκέφαλος είναι αυτός που έχω; Και το μυαλό μου το νιώθω τελείως μπερδεμένο... Κάτι έχω να κάνω, αλλά ξέχασα τι!

Σιγά σιγά σηκώνεται από το καλάθι της και τεντώνεται.

Παρδαλή: Τώρα θυμάμαι! Πρέπει να τελειώσω το καθάρισμα στο γρασίδι.

Φεύγει αμέσως τρέχοντας.

Γ΄σκηνή

Το σκηνικό αλλάζει και φτάνει στο γρασίδι λαχανιασμένη όπου σταματάει έκπληκτη.

Παρδαλή: Απίστευτο! Είναι όλο τέλεια καθαρό!

Εκείνη τη στιγμή φτάνουν η Ροδούλα, η Βούλα και η Λευκή.

Παρδαλή: Κοιτάξτε! Θαύμα!…

Ροδούλα: Πού το βλέπεις το θαύμα Παρδαλή;

Παρδαλή: Χθες δεν τέλειωσα τη δουλειά μου όταν έπρεπε. Με έπιασε πανικός και η Σιάμ μου έδωσε και ήπια μαγικό φίλτρο.

Βούλα: Α!… Και τι κατάφερες μ’ αυτό Παρδαλή;

Παρδαλή: Πρώτα από όλα μου έφυγε αμέσως ο πανικός. Και δεύτερον… κοιτάξτε μπροστά σας. Το γρασίδι καθάρισε. Το μαγικό φίλτρο της Σιάμ λειτούργησε τέλεια.

Η Ροδούλα, η Βούλα και η Λευκή ξεσπούν σε γέλια.

Βούλα: Πόσο χαζή είσαι, Παρδαλή!

Ροδούλα: Ποιο φίλτρο; Εμείς οι τρεις τελειώσαμε τη δουλειά για χατίρι σου. Σε είδαμε το βράδυ να πηγαίνεις σπίτι παραπατώντας.

Βούλα: Ναι, Παρδαλή δε φαινόσουνα καθόλου καλά. Παραπατούσες και πήγαινες σα χαμένη.

Ροδούλα: Σηκωθήκαμε λοιπόν πρωί πρωί και καθαρίσαμε τα πάντα για να σε βοηθήσουμε και να σου κάνουμε μια ωραία έκπληξη.

Λευκή: Πώς σου φαίνεται; Κάναμε ωραία δουλειά;

Παρδαλή: Εσείς είστε πραγματικές φίλες και όχι η Σιάμ. Τι χαζή που ήμουνα να μη ζητήσω βοήθεια αμέσως από εσάς, αντί να ψάχνω λύσεις σε μαγικά φίλτρα! Ευχαριστώ φίλες μου! Δε θα το ξεχάσω ποτέ.

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΧΑΛΙΜΑΣ

Αφηγητής: Έφτασε επιτέλους η μέρα για την επίσκεψη της Χαλιμάς. Όλος ο κήπος έχει γιορτή. Κάτω από τη βελανιδιά στρώθηκε μεγάλο τραπέζι, γεμάτο νοστιμιές...

Παίζει το τραγούδι 13 .

 Φτάνει η Χαλιμά. Τη συνοδεύουν ο Νώε και η θεία Φωφώ. Οι γάτες την κοιτάζουν γοητευμένες.

Βούλα: Κοίτα τι υπέροχο, λαμπερό τρίχωμα που έχει! Μοιάζει να είναι από μετάξι!

Ασπρούλα: Είναι πράγματι πολύ όμορφη.

Νώε: Αγαπημένες μου γατούλες. Να σας συστήσω… από εδώ η Χαλιμά που σας έλεγα.

Όλες οι γάτες μαζί: Γεια σου Χαλιμά. Καλώς ήρθες!

Νώε: Χαλιμά, είμαστε όλοι πολύ ευτυχισμένοι που σ' έχουμε εδώ μαζί μας.

Θεία Φωφώ: Καλώς όρισες στον κήπο με τις γάτες Χαλιμά.

Χαλιμά: Και εγώ είμαι ευτυχισμένη που είμαι εδώ μαζί σας. Είστε όλες ωραίες και ευγενικές και ο κήπος σας είναι υπέροχος.

Λευκή: Ξέρεις Χαλιμά, δουλέψαμε όλοι μαζί γιατί θέλαμε να σε περιποιηθούμε μιας κι ήρθες από τόσο μακριά.

Χαλιμά: Σας ευχαριστώ πολύ όλους σας για τη σπουδαία υποδοχή που μου ετοιμάσατε.

Βούλα (ντροπαλά): Συγνώμη, Χαλιμά. Γιατί όταν μας μιλάς, έχεις το μπροστινό πόδι σου ανασηκωμένο;

Χαλιμά: Στη χώρα μου έτσι συνηθίζουμε να κάνουμε, όταν μιλάμε σε κάποιον που δε γνωρίζουμε καλά. Είναι σημάδι σεβασμού και φιλίας. Έχουμε κι άλλες συνήθειες που είναι διαφορετικές από τις δικές σας.

Μαργαριταρένια: Πες μας κι άλλα πράγματα για τον τόπο σου.

Όλες οι γάτες μαζί: Ναι, ναι, διηγήσου μας...

Χαλιμά: Στη χώρα μου, έχουμε πολύ μακρύ τρίχωμα και για να είμαστε κομψές το γλείφουμε, πρωί βράδυ, ενενήντα εννιά φορές.

Όλες οι γάτες μαζί (με θαυμασμό): Ενενήντα εννιά φορές!

Χαλιμά: Στη χώρα μου, οι πολεμιστές ακονίζουν κάθε βραδύ τα νύχια τους στον κορμό ενός δέντρου, μέχρι να γίνουν οι άκρες τους πολύ λεπτές και κοφτερές...

Η Χαλιμά συνεχίζει να διηγείται και η ώρα κυλάει πολύ γρήγορα...

Χαλιμά: Τώρα, όμως, θέλω να σας δείξω τα δώρα που σας έφερα. Αυτές είναι κούπες, που στη χώρα μου τις χρησιμοποιούμε για να τρώμε και να πίνουμε γάλα.

Βούλα: Πόσο θα 'θελα να δω τη χώρα σου!

Χαλιμά: Αν θέλετε μπορώ να πάρω έναν από εσάς μαζί μου για να γνωρίσουν και οι γάτες στη χώρα μου πώς είναι οι γάτες σε αυτόν τον κήπο.

Θεία Φωφώ: Καλή ιδέα. Θα ήθελε να πάει κάποιος με τη Χαλιμά;

Χιονάτος: Εγώ, εγώ θα πάω. Οι γάτες στη χώρα της Χαλιμάς θα μείνουν με το στόμα ανοιχτό όταν δουν τις τούμπες που μπορώ να κάνω!

Πορτοκαλιά: Πολύ χαζή ιδέα. Οι γάτες στη χώρα της Χαλιμάς θα νομίσουν ότι τους στείλαμε έναν κλόουν.

Νώε: Χαλιμά, γιατί δε διαλέγεις εσύ μια γατούλα να πάρεις μαζί σου; Νομίζω ότι αλλιώς θα τσακωθούνε.

Θεία Φωφώ: Ναι, συμφωνώ κι εγώ. Καλύτερα, εσύ Χαλιμά, να πάρεις αυτήν την απόφαση.

Χαλιμά: Εσύ, Βούλα θα ήθελες να έρθεις μαζί μου;

Βούλα (ντροπαλά): Αγαπάω πολύ τα ταξίδια και μ’ αρέσει να γνωρίζω καινούριες γατούλες...

Χαλιμά: Λοιπόν, Βούλα, εγώ διαλέγω εσένα. Πιστεύω πως θα περάσουμε πολύ ωραία στο ταξίδι μας.

Όλες οι γάτες μαζί: Ζήτω! Έκανες καλή επιλογή Χαλιμά! Ζήτω η Βούλα!

Παίζει το τραγούδι 14 .

Είναι όλοι ευτυχισμένοι και αναστατωμένοι. Κανείς δεν πρόσεξε ότι ο Χιονάτος έχει απομακρυνθεί με τα αυτιά κατεβασμένα, τρέμοντας από θυμό.

Παίζει το τραγούδι 15 .

 Αφηγητής Η Βούλα έφυγε με τη Χαλιμά και η ζωή ξαναβρήκε τον κανονικό της ρυθμό... για όλους. Όχι όμως για το Χιονάτο, που κάθεται μόνος, απομονωμένος από τους άλλους και σκέφτεται όλη μέρα το ταξίδι που έχασε, τα πράγματα που θα είχε δει, και πώς θα τα διηγιόταν όλα στην επιστροφή του, με όλους τους φίλους γύρω να τον κοιτάζουν με έκπληξη και θαυμασμό... Τα στριφογυρίζει όλα στο μυαλό του, ξανά και ξανά, θυμώνει, αισθάνεται όλο και χειρότερα κι απομονώνεται όλο και περισσότερο από τους άλλους. Τελικά μια μέρα αποφασίζει να πάει στη Σιάμ...

Ο Χιονάτος σηκώνεται και φεύγει

Ο ΧΙΟΝΑΤΟΣ, ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

Αφηγητής:Εδώ και πολλές μέρες ο Χιονάτος δεν παίζει πια με τους φίλους του. Κάθεται όλη μέρα χωριστά απ' τους άλλους, κοντά στον τοίχο, και περιμένει τη Σιάμ που έρχεται κάθε βράδυ και του φέρνει το μαγικό φίλτρο. Ο Νώε έχει αντιληφθεί τι συμβαίνει και είναι πολύ ανήσυχος. Ένα πρωί πάει να τον βρει αποφασισμένος να του μιλήσει, παρόλο που ο Χιονάτος δε φαίνεται να έχει καμιά διάθεση να κουβεντιάσει αυτά που έχει σκοπό να του πει ο Νώε.

Νώε: Χιονάτε τι έχεις; Κάθεσαι πάντα εδώ κοντά στον τοίχο. Γιατί δεν πας να παίξεις με τους άλλους; Οι φίλοι σου σε περιμένουν και στενοχωριούνται για σένα.

Χιονάτος: Εγώ δεν έχω φίλους. Η μόνη φίλη μου είναι η Σιάμ. Μόνο αυτή με κάνει ευτυχισμένο, κάθε βράδυ, με το μαγικό της φίλτρο.

Νώε: Εμένα δε μου φαίνεσαι καθόλου ευτυχισμένος.

Χιονάτος: Περίμενε να πιω το μαγικό φίλτρο και θα δεις.

Νώε: Πώς είναι αυτή η ευτυχία που λες ότι νιώθεις; Προσπάθησε να μου εξηγήσεις, σαν τι πράγμα είναι;

Ξαφνικά εμφανίζεται πίσω τους η Σιάμ.

Σιάμ: Μη χάνεις καιρό, Χιονάτε! Έλα μαζί μου! Δεν μπορείς να μείνεις άλλο εδώ. Θα σε πάω σ' έναν κήπο, όπου υπάρχουν κι άλλες γάτες όπως εσύ, που ξέρουν να εκτιμούν το μαγικό μου φίλτρο. Εκεί όλες οι γάτες είναι ευτυχισμένες.

Νώε: Και στο δικό μας τον κήπο είμαστε ευτυχισμένοι. Όχι βέβαια πάντα, όχι όλες τις μέρες, αλλά πολύ συχνά!

Σιάμ: Έλα, Χιονάτε, μην τον ακούς! Στον κήπο που σου λέω, θα μπορείς να είσαι ό,τι θες!

Νώε: Αν μείνεις εδώ, θα μπορείς να είσαι ο εαυτός σου!

Σιάμ: Στον κήπο που σου λέω, θα ξεχάσεις όλα σου τα προβλήματα!

Νώε: Εδώ θα μάθεις να αντιμετωπίζεις τα προβλήματα σου και να ξεπερνάς τους φόβους σου με τη βοήθεια των άλλων, των φίλων σου! Σκέψου καλά, Χιονάτε! Δεν μπορώ να σε κρατήσω με το ζόρι. Η απόφαση είναι δική σου!

Παίζει το τραγούδι 16 .

Εν τω μεταξύ, όλες οι άλλες γάτες έχουν πλησιάσει σιωπηλά και έχουν περιτριγυρίσει τους τρεις που συζητάνε.

Όλες οι γάτες μαζί: Μείνε μαζί μας Χιονάτε. Εμείς θα σε βοηθήσουμε...